Wielki arkan Gwiazda czyli gwiazdozbiór Wodnika

W związku z artykułem na temat Bastet Sistrum i jej grupy „Bezpłatna Ezo-Pomoc” zapowiedziałem jeszcze trochę astrologii. Ale że to i owo na temat jej horoskopu powiedział już Mirosław Czylek, a strona Klubu Tarota poświęcona jest w zasadzie tarotowi, więc ograniczę się do wątku, który ma odniesienie do tarota. Chodzi mianowicie o ogólnie dostrzegane podobieństwo tradycyjnego wizerunku gwiazdozbioru Wodnika do wielkiego arkanu XVII Gwiazda. Ponieważ zaś już jakiś czas temu podjąłem dzieło dokonania nowego podziału gwiaździstego nieba, który zawierałby odniesienia starych i nowych (przeze mnie ustanowionych) gwiazdozbiorów do kart tarota, więc mogę posłużyć się gotowym szkicem, na którym przedstawiam modyfikację wizerunku gwiazdozbioru Wodnika, upodobniającą go do karty Gwiazda.

 

Na tym szkicu wykorzystałem kartę z talii Ridera Waiteʼa, ale w odwróceniu. Wyjaśniam też, że włączyłem do gwiazdozbioru Wodniku gwiazdę pierwszej wielkości, Fomalhaut, która oficjalnie należy do niepozornego gwiazdozbioru Ryby Południowej i przedstawiana jest jako połykana przez rybę gwiazda na końcu strumienia wody wylewającej się z jednego z dzbanków Wodnika. Szkic ten pokazuje też, że nadaję wizerunkowi Wodnika kierunek wskazany przez południk łączący północny biegun nadgalaktyczny z południowym biegunem galaktyki (odpowiednio 270° dł. nadgalaktycznej i 47.37° długości galaktycznej), co oznacza, że nie jest on odniesiony do układu współrzędnych ekliptycznych – ekliptyka zaznaczona jest na szkicu jako linia poprowadzona od prawego górnego rogu poprzez wizerunek Koziorożca itd. Przy analizie rozmieszczenia siedmiu gwiazdek należy przyjąć, że stanowią one układ 3 + 1 + 3, w którym ta środkowa znajduje się na wspomnianym południku, łączącym wielką gwiazdę z miejscem, w którym się zlewają strumienie z dwóch dzbanków, grupa trzech gwiazdek po lewej stronie karty jest pod gwiazdozbiorem Pegaz, po północnej stronie ekliptyki i nad jednym z dzbanków, a grupa trzech gwiazdek po prawej stronie karty jest pod gwiazdozbiorem Koziorożca, po południowej stronie ekliptyki i nad drugim z dzbanków.

A jak to się ma do Bastet Sistrum? Otóż tak, że można się tym modelem Wodniczki/Gwiazdy posłużyć do interpretacji stosunku Słońca i Księżyca w jej horoskopie, a następnie sprawdzić, czy to działa. Oszczędzę Czytelnikowi całego skomplikowanego wywodu na ten temat, wskazując jedynie na elementy najłatwiej zrozumiałe i najbardziej znaczące.

Cały wizerunek przedstawiony na szkicu rozumiem tak, że – idąc od góry – najpierw JEDNA duża gwiazda rozszczepia się na dwie grupy po trzy gwiazdy i jedną, która reprezentuje pierwotną jedność, a następnie obie te trójkowe grupy przechodzą odpowiednio w dwa dzbanki z wodą i na koniec strumienie z dwóch dzbanków łączą się na powrót w JEDNO. Różnicę tych dwóch grup gwiazd można rozumieć przez pryzmat przeciwstawienia Koziorożca i Pegaza, z których ten pierwszy to kozioł z rybim ogonem (kozioryba), a drugi – koń ze skrzydłami.

W horoskopie Bastet Sistrum jednemu z dzbanków (temu pod Pegazem) odpowiada Słońce (2°50ʼ11” Wodnika), a drugiemu, temu pod Koziorożcem, odpowiada Księżyc (8°29ʼ17” Skorpiona). Znaczące jest przy tym to, że Słońce jest w koniunkcji z gwiazdą Altair (1°36ʼ00” Wodnika), a Księżyc – w koniunkcji z Plutonem (9°51ʼ41” Wodnika). Warto dokonać idealizacji tych pozycji, która przedstawia się tak:
Słońce = 360° x (3/7 + 2/11 + 3/13) = 2°49ʼ01.86” Wodnika,
Altair = 360° x (1/2 + 3/7 – 1/11) = 1°33ʼ30.39” Wodnika,
Księżyc =360° x (1/2 + 3/7 – 1/11 – 3/13) = 8°28ʼ53.47” Skorpiona,
Pluton = 360° x (3/7 + 2/11) = 9°44ʼ24.94” Skorpiona.
Wynika z tego, że Pluton ze Słońcem i podobnie Księżyc z Altairem tworzą aspekt 360° x 3/13 = 83°04ʼ36.92”, ponadto że Słońce i Księżyc należą do układów opozycyjnych (w powyższych formułach wskazuje na to ułamek 1/ 2, czyli 360° x 1/2 = 180°). Gruntowniejsza analiza, której jednak nie przedstawię, pozwala uznać, że aspekty trzynastkowe związane są tu ze Słońcem, a jedenastkowe – z Księżycem. Dlatego trzynastkowy aspekt między obiema koniunkcjami pokazuje, że rządzi tu Słońce, a Pluton przy Księżycu jest „agentem” Słońca.
Wydobyta przez tę analizę ukryta opozycyjność Słońca i Księżyca odpowiada przeciwieństwu dwóch dzbanków oraz Pegaza i Koziorożca. A co odpowiada ich łączeniu się? Z rachunków wynika, że aspekt siedemnastkowy. Jakże by inaczej, przecież Gwiazda/Wodniczka to wielki arkan numer XVII. I warto zaznaczyć, że dzień powstania Bezpłatnej Ezo-Pomocy, czyli 15.04.2014, ma z pierwszego sumowania liczb daty (6 + 4+ 7) właśnie 17.
Tak więc oba światła, Słońce i Księżyc, tworzą ze sobą aspekt 360° x 4/17 = 84°42ʼ21.18” – o 0°22ʼ12.79” większy od kąta 84°20ʼ08.39”, wynikającego z podanej powyżej idealizacji. Mieści się on w zakresie tolerancji, zważywszy rozmiary kątowe obu świateł.
Wypada jednak zapytać, co wynika w sensie znaczenia z takich kombinacji i czy one działają, tzn. czy nie jest to tylko sztuka dla sztuki.

Pokażę zatem za pomocą progresywnego Księżyca, że one działają, i to bardzo precyzyjnie.
1. Zakładając, że Księżyc ma swoją pozycję, w której jest (8°29ʼ17” Skorpiona), i swoją również istotną pozycję, w której tworzy aspekt 4/17 ze Słońcem (8°07ʼ50” Skorpiona), wypada uznać, że progresja powinna zadziałać wówczas, kiedy progresywny Księżyc znajdzie się w midpunkcie obu pozycji, czyli w punkcie 8°18ʼ33” Skorpiona. Miało to miejsce 19 lutego 1987 roku o godzinie 15:0:37 GMT, co odpowiada dacie 15 kwietnia 2014 roku, 14:55. Otóż 15 kwietnia 2014 o 18:20 zaczęła działać grupa Bezpłatna Ezo-Pomoc.
2. Zakładając, że Księżyc (8°29ʼ17” Skorpiona) tworzy koniunkcję z Plutonem (9°51ʼ41” Skorpiona) i jest to bardzo istotne dla znaczenia Księżyca, wypada uznać, że progresja powinna zadziałać wówczas, kiedy progresywny Księżyc znajdzie się w midpunkcie obu pozycji, czyli w punkcie 9°10ʼ29” Skorpiona. Miało to miejsce 19 lutego 1987 roku o godzinie 16:33:22 GMT, co odpowiada dacie 9 maja 2014 roku, 3:31. Jest to pozycja bardzo zbliżona do tej, która jest w aspekcie 3/13 do midpunktu Altaira i Słońca (2°13ʼ35.5” Wodnika), czyli do pozycji (9°08ʼ59” Skorpiona). Progresywny Księżyc znalazł się w tej pozycji 19 lutego 1987 roku o godzinie 16:29:45 GMT, co odpowiada dacie 8 maja 2014, godz. 5:50. Średnio biorąc, wychodzi 8 maja 16:30. Otóż 8 maja 2014 ukazał się w Tarace artykuł Babci Ezoterycznej na temat tej grupy.
Dodać można do tego przesunięcie progresywnego Słońca o 27°35ʼ25” (czyli do pozycji 0°25ʼ36” Ryb) dodane do Plutona, tak aby znalazł się on w punkcie 7°27ʼ06” Strzelca, w którym tworzy aspekt 2/13 ze Słońcem. Miało to miejsce 19 lutego 1987 roku o 14:59:30 GMT, czemu odpowiada data 15 kwietnia 2014,ok. 8 rano (w tym dniu została założona grupa Bezpłatna Ezo Pomoc). Otóż obecny okres w życiu Bastet Sistrum odpowiada przesunięciu progresywnego Słońca o 1/13 zodiaku (= 27°41ʼ32.31”), co aktywizuje w jej horoskopie wszystkie układy oparte na aspektach trzynastkowych, z których zająłem się tu tylko układem Pluton/Słońce – i tylko od jednej strony. Sprawa jest w toku, aspekt 4/13 między progresywnym Słońcem a Plutonem dopiero się uściśla.
Podsumowując, powiem tak: Pluton jako „agent” Słońca przez swa koniunkcję z Księżycem transformuje ten Księżyc tak, by zaczął on „siedemnastkowo współbrzmieć” ze Słońcem w Wodniku. Altair, który jest elementem całego omówionego układu, to alfa Orła, gwiazdozbioru, którego wizerunkiem jest orzeł niosący w szponach chłopca z napiętym łukiem. Orzeł ten ogonem dotyka północnego bieguna nadgalaktycznego i frunie na południowy biegun galaktyki wzdłuż południka zaznaczonego na moim szkicu. Strzała wycelowana z tego łuku graniczy z gwiazdozbiorem Wodnika (od góry), a ja całą sytuację rozumiem tak, że ten chłopiec z łukiem to przybysz z gwiazd, który wyląduje zaraz na Ziemi, a po wylądowaniu wyobrażony zostanie jako Wodnik (lub Wodniczka/Gwiazda). Dodam jeszcze, że praktycznie bardzo rzadko się zdarza, żeby astrolog uzyskiwał w progresjach sekundarnych tak dokładne wyniki, jak te, które zaprezentowałem powyżej (zgodność co do dnia).
A jak się mają wydarzenia z grupą Bezpłatna Ezo-Pomoc do moich gwiazdowych analiz, to już pozostawiam wyobraźni czytelników. Ćwiczmy wyobraźnię. Kto powie coś ciekawego na ten temat?